Het echocardiogram - ook wel een echotest genoemd - is een uiterst nuttige test voor het evalueren van de anatomie van het hart - met name de hartkleppen en het functioneren van de hartspier. Het echocardiogram is dus zeer nuttig bij het evalueren van de mogelijkheid van hartklepziekte en hartspierziekte zoals gedilateerde cardiomyopathie of hypertrofische cardiomyopathie .
Het is een niet-invasieve test die volkomen veilig is, en wanneer deze wordt geïnterpreteerd door goed opgeleide cardiologen, is deze zeer nauwkeurig.
Hoe wordt het echocardiogram uitgevoerd?
Het echocardiogram is een eenvoudige test om te hebben gedaan. Je zult op een onderzoekstafel liggen en een technicus houdt een transducer (een apparaat dat op een computermuis lijkt) tegen je borst, langzaam heen en weer schuivend. (De technicus brengt een vaseline-achtige gel op uw borst aan om te helpen bij het verschuiven van de transducer.) Mogelijk wordt u gevraagd om tijdens de test op uw zij te rollen of houdt u enkele seconden uw adem in. De test duurt meestal 30 tot 60 minuten om te voltooien.
Hoe werkt het Echocardiogram?
De transducer die op uw borst wordt geplaatst, zendt geluidsgolven naar het hart. Net als de sonar op een onderzeeër weerkaatsen de geluidsgolven de structuren van het hart, en wanneer ze terugkeren, worden ze verzameld door de transducer. Deze terugkerende geluidsgolven worden verwerkt door een computer en worden op een computerscherm weergegeven als een afbeelding van het kloppend hart.
Door de transducer over de thoraxwand te bewegen en in de juiste richting te kantelen, kan de technicus meestal de meeste belangrijke cardiale structuren visualiseren.
Wat zijn enkele van de variaties die bij het echocardiogram worden gebruikt?
Echocardiogrammen worden soms gebruikt in combinatie met stresstests . Een echotest wordt uitgevoerd in rust en wordt vervolgens herhaald tijdens het trainen om te zoeken naar veranderingen in de functie van de hartspier tijdens perioden van inspanning.
Verslechtering van de spierfunctie tijdens inspanning kan wijzen op coronaire hartziekte .
Een speciale microfoon (een Doppler-microfoon genoemd) kan tijdens de test worden gebruikt om de snelheid van de bloedstroom in verschillende gebieden in het hart te meten. Deze informatie kan nuttig zijn bij het beoordelen van de hartklepfunctie, vooral als er mitralisklepregurgitatie of aortische regurgitatie wordt vermoed.
Een transesofageale echocardiogram kan beelden van cardiale structuren creëren die moeilijk te zien zijn uit een standaard echotest, en biedt ook een manier om echobeelden te produceren tijdens een hartoperatie wanneer de toegang tot de borstkas zelf niet beschikbaar is voor de echocardiograaf.
Waar is het Echocardiogram goed voor?
Het echocardiogram onthult belangrijke informatie over de anatomie van het hart.
Het is met name handig voor het opsporen van problemen met de hartkleppen (zoals aortastenose of mitralisklepprolaps ). Het is ook zeer nuttig bij het evalueren van aangeboren hartafwijkingen, zoals tetralogie van Fallot.
Misschien is het meest voorkomende gebruik van het echocardiogram het evalueren van de algehele functie van het linker ventrikel. In het bijzonder is de echotest de test die het meest wordt gebruikt om de linker ventriculaire ejectiefractie te meten. Omdat de echotest niet-invasief en veilig is, kan de ejectiefractie zo vaak als nodig worden gemeten om de effectiviteit van verschillende hartbehandelingen bij patiënten met hartfalen te beoordelen .
Wat zijn enkele beperkingen van het echocardiogram?
Hoewel het echocardiogram veel informatie biedt over de hartanatomie, is het niet in staat om beelden van de kransslagaders of blokkades van de kransslagader weer te geven . Als beeldvorming van de kransslagaders noodzakelijk is, wordt gewoonlijk een hartkatheterisatie uitgevoerd.
Bij mensen met bepaalde fysieke variaties (bijvoorbeeld een dikke borstwand of emfyseem) kan het echocardiogram mogelijk geen cardiale structuren zichtbaar maken. Als een echotest bij deze personen nodig is, kan een transesofageale echocardiogram nuttig zijn.
> Bronnen:
> Otto, CM. Textbook of Clinical Echocardiography, 3rd ed, WB Saunders, Philadelphia 2004.
> Kastelein, JP, de Groot, E. "Ultrasound imaging technieken voor de evaluatie van cardiovasculaire therapieën." European Heart Journal 29: 7 (2008): 849-58. 15 oktober 2008
> Lang RM, Bierig M, Devereux RB, et al. Aanbevelingen voor Chamber Quantification: een rapport van de Guidelines and Standards Committee van de American Society of Echocardiography en de Chamber Quantification Writing Group, ontwikkeld in samenwerking met de European Association of Echocardiography, een afdeling van de European Society of Cardiology. J Am Soc Echocardiogr 2005; 18: 1440.