Osteochondritis dissecans, vaak kortweg OCD genoemd, is een aandoening die het losraken van kraakbeen en het ondersteunende bot veroorzaakt. OCD komt het vaakst voor in het kniegewricht, hoewel het ook kan voorkomen bij andere gewrichten, waaronder de enkel en de elleboog.
De oorzaak van OCD is niet goed begrepen. Wat er gebeurt bij patiënten met OCS, is dat de bloedtoevoer naar het bot rond een gewrichtsoppervlak abnormaal wordt.
Veel onderzoekers hebben gespeculeerd over de reden voor deze verstoring van de bloedstroom, en er wordt gedacht dat het verband houdt met herhaalde stress of zelfs traumatische letsels aan het bot. Naarmate het bloed naar het bot stroomt, kan het aangehechte kraakbeen zich van het bot afscheiden.
Gezamenlijk kraakbeen
Normaal gewrichtskraakbeen is belangrijk voor het hebben van een gewricht dat soepel en zonder pijn buigt. Wanneer het kraakbeen beschadigd is, kunnen een aantal problemen optreden. In een normaal kniegewricht bedekt een laag kraakbeen die enkele millimeters dik is de botoppervlakken gelijkmatig. Het normale kraakbeen is glad en glad en stevig bevestigd aan het onderliggende bot.
Patiënten met OCD ontwikkelen een abnormale bloedtoevoer naar het bot rond het gewricht. Het ontbreken van een normale doorbloeding beschadigt het bot dat de laag kraakbeen ondersteunt. Dit kan het bot doen fragmenteren en het kraakbeen scheiden van zijn normaal stevige hechting.
De OCD-laesie ('laesie' is het kraakbeen en elk bot dat aan het kraakbeenfragment is bevestigd) kan losraken en afbreken van het gewrichtsoppervlak. Ernstigere symptomen kunnen optreden wanneer er een stukje kraakbeen rond het gewricht zweeft.
Symptomen van OCS van de knie
Symptomen van OCD zijn onder meer:
- Knie vergrendeling
- Instabiliteit van het gewricht
Behandeling van OCS van de knie
Er zijn een aantal factoren waarmee rekening moet worden gehouden bij het bepalen van de beste behandeling voor OCD.
Leeftijd van de patiënt : De belangrijkste prognostische factor is de leeftijd van de patiënt. Patiënten met open groeischijven (kinderen en adolescenten) hebben een veel betere prognose om een ocs te genezen met zowel chirurgische als niet-chirurgische behandelingen.
Omvang en locatie: grotere fragmenten en fragmenten in meer kritieke delen van het gewricht worden over het algemeen agressiever behandeld met chirurgische opties.
Mate van fragmentatie / afstandelijkheid: OCD-fragmenten worden geclassificeerd als zijnde stabiel of onstabiel, afhankelijk van de waarschijnlijkheid van het fragment dat van het bot scheidt. Onstabiele fragmenten die gevoeliger zijn voor deze scheiding worden meestal operatief hersteld. Stabiele fragmenten hebben meer kans om te genezen met minder-invasieve behandeling.
Afhankelijk van de combinatie van factoren, kan uw orthopedisch chirurg een aanbeveling voor behandeling doen. Wanneer een OCD-fragment waarschijnlijk zal genezen, kan niet-chirurgische behandeling effectief zijn. Terwijl uw arts ijs , ontstekingsremmende medicijnen en andere symptoombehandelingen kan aanbevelen, rust het cruciale gedeelte van de niet-chirurgische behandeling op het gewricht om genezing mogelijk te maken.
Dit betekent beperking van de activiteit en kan betekenen dat u krukken gebruikt om het gewicht op het gewricht te beperken.
Het doel van chirurgische behandeling is om te eindigen met een stabiel kraakbeenoppervlak van het gewricht. Als wordt vermoed dat het fragment kan genezen, zal uw arts waarschijnlijk proberen de OCD-laesie te herstellen, meestal met behulp van schroeven of pinnen om het fragment op zijn plaats te houden. Moderne schroeven en pinnen zijn gemaakt van bioabsorbeerbaar materiaal (in plaats van metaal), zodat ze in de toekomst geen problemen zullen veroorzaken voor het gewrichtskraakbeen.
Als de kans op genezing laag is, wordt het losse kraakbeen uit de knie verwijderd en wordt de behandeling gericht op het stimuleren van nieuwe kraakbeengroei in de leegte op het gewrichtsoppervlak.
Er zijn een aantal manieren om nieuwe kraakbeengroei te stimuleren en ze hebben allemaal voor- en nadelen:
Microfractuur : een microfractuuroperatie wordt uitgevoerd om de bloedtoevoer naar het beschadigde gebied te stimuleren, waardoor kraakbeen kan worden genezen. Deze behandeling wordt zelden gebruikt voor juveniele ocs omdat deze niet lang standhoudt.
Oats / kraakbeentransfer : kraakbeenoverdrachtsprocedures verplaatsen kraakbeen en bot van delen van het gewricht die het kraakbeen niet nodig hebben tot het gebied van de beschadiging.
Autologe chondrocytenimplantatie (ACI) : ACI is een procedure waarbij kraakbeencellen in een laboratorium worden gekweekt en vervolgens het nieuw gekweekte kraakbeen in de beschadigde huid wordt gebracht.
> Bronnen:
> Chambers HG, et al. "Diagnose en behandeling van osteochondritis Dissecans" J Am Acad Orthop Surg mei 2011 vol. 19 nee. 5 297-306.
> Crawford DC en Safran MR. "Osteochondritis Dissecans of the Knee" J Am Acad Orthop Surg februari 2006 vol. 14 nee. 2 90-100