Wat gebeurt er als je gebruikelijke pijntherapie de pijn niet weghoudt?
Wat is doorbraakpijn?
Doorbraakpijn, ook wel episodische pijn genoemd, is de naam die wordt gegeven aan pijn (zowel kanker als niet-kanker, hoewel er veel meer bekend is over de vorm van doorbraakpijn van het kankertype) die heel snel en ernstig optreedt, wanneer u al wordt behandeld met langwerkende pijnstillers. (De pijn "doorbreekt de gebruikelijke medicatie.) Een andere naam voor doorbraakpijn is" flare up. "
Flare-ups en / of doorbraakpijn kan ernstig genoeg worden om u uit te schakelen of te immobiliseren. Ze komen voor in gevallen van rugpijn, kankerpijn, neuropathische pijn en meer. Het wordt vaak geassocieerd met kankerpijn. Om pijn als doorbraakpijn te identificeren, moet eerst aanhoudende pijn aanwezig zijn.
Bijna alle mensen met aanhoudende rugpijn ervaren doorbraakpijn.
Doorbraakpijn Symptomen
In hun studie getiteld "Impact van opioïde rescue-medicatie voor baanbrekende pijn op de werkzaamheid en verdraagbaarheid van langwerkende opioïden bij patiënten met chronische niet-kwaadaardige pijn", die werd gepubliceerd in het oktobernummer van het British Journal of Anaesthia , Devulder en medewerkers zeggen dat doorbraakpijn in het algemeen ongeveer 10 minuten duurt om op volle kracht te stijgen en dat een episode kan duren tot (een mediaan van) 60 minuten.
Als u last heeft van door zenuwpijn veroorzaakte doorbraakpijn, kunt u kortere, frequentere episodes ervaren.
Dit patroon draagt bij aan veranderde reacties op pijn en andere stimuli bij mensen met zenuwpijn . Voorbeelden van deze gewijzigde antwoorden zijn:
Doorbraakpijn kan artsen verwarren; één reden hiervoor is dat de symptomen meestal subjectief zijn. Helaas kan dit leiden tot gemiste diagnose en behandeling.
Doorbraakpijn Medicijnen
Deskundigen op het gebied van doorbraakpijn adviseren dokters over het algemeen om behandelingen aan te passen aan elke individuele patiënt. Doorbraakpijn wordt meestal behandeld met kortwerkende opioïden (narcotica). Medicatie die wordt gegeven voor doorbraakpijn wordt 'reddingsmedicijn' genoemd.
Er zijn verschillende soorten doorbraakpijn, dus het bepalen van welk medicijn het uwe aanpakt, moet in samenwerking met uw arts worden gedaan. Uw arts zal moeten weten over u, uw medische geschiedenis, uw rugaandoening en uw recente pijn. Het bijhouden van een pijngrafiek of dagboek zal u hier waarschijnlijk helpen, omdat het een vorm van zelfrapportage is waarop artsen de neiging hebben om in hun beoordelingen te vertrouwen. Uw arts gebruikt de informatie die u haar geeft over het patroon, veroorzaakt (als u die informatie heeft), de intensiteit en het begin van de episode (n) om te bepalen welk type u heeft en om een bepaald snelwerkende opioïde medicatie aan te passen.
Soms kan doorbraakpijn worden voorspeld. In dit geval kan uw arts van tevoren hierop anticiperen en u preventief kortwerkende opioïden geven. Een heel ander type medicatie kan worden gegeven wanneer doorbraakpijn niet kan worden voorspeld. Dit is een van de (vele) redenen waarom het goed is om uw symptomen en medische geschiedenis grondig over te brengen aan uw voorschrijvende arts.
Volgens Manchikanti, et. Al, in een recensie gepubliceerd in het tijdschrift Pain Physician in 2011, is er niet alleen geen wetenschappelijk bewijs voor het fenomeen van doorbraakpijn, maar het gebruik van opioïden om het te behandelen is verdacht.
De auteurs melden dat behandeling van (chronische niet-kanker) pijn met opioïde narcotica de afgelopen tien jaar is geëscaleerd en beweren dat de toename in voorschrijven heeft geleid tot een explosief gebruik door artsen, evenals misbruik van het medicijn, en veel complicaties (ook wel bijwerkingen genoemd).
De beoordeling vond geen significant bewijs voor enige vorm van doorbraakpijn in de chronische niet-kankerpijn medische literatuur.
De auteurs merken op dat een verhoogd voorschrijven van opioïden voor niet-kanker chronische pijn kan worden teruggevoerd tot de late jaren 1990 toen medische raden van staten begonnen met het liberaliseren van de wetten rond het gebruik van deze stof. Sindsdien is de voorspraak om opioïd voor te schrijven enorm gegroeid, waarbij zowel individuele artsen als krachtige poliklinische en poliklinische organisaties achter deze praktijk staan.
Niet-medicamenteuze en at-home behandelingen voor doorbraakpijn
Niet-medicamenteuze behandelingen kunnen worden geïntegreerd met opioïden voor pijn zonder pijn. Uw arts kan u adviseren om uw activiteit te beperken, ijs of warmte te gebruiken of andere therapieën thuis. Ze kan u verwijzen naar fysieke of massagetherapie of naar een specialist voor een zenuwblokkade.
Voor het integreren van levensstijl en alternatieve therapieën in uw baanbrekende pijnbestrijding, is het belangrijk om direct met uw arts te praten.
bronnen:
Bennett D, Burton AW, Fishman S, et al. Consensuspanelaanbevelingen voor de beoordeling en het beheer van doorbraakpijn. Deel 1: Beoordeling. Pharm Ther. 2005.
Bennett D, Burton AW, Fishman S, et al. Consensuspanelaanbevelingen voor de beoordeling en het beheer van doorbraakpijn. Deel 2: Beheer. Betreden: dec 2010. PT Gemeenschap
Devulder J, et. al. Impact van opioïde rescue-medicatie voor doorbraakpijn op de werkzaamheid en verdraagbaarheid van langwerkende opioïden bij patiënten met chronische niet-kwaadaardige pijn. Br J Anaesth. 2009 oktober; 103 (4): 576-85. Epub van 6 september 6. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2742451/?tool=pubmed
Manchikanti L. Doorbraakpijn bij chronische niet-kankerpijn: feit, fictie of misbruik. Pijnarts. Maart-april 2011. Toegankelijk: juni 2016. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21412376
McCarberg BH., De behandeling van doorbraakpijn. Pain Med. 2007 jan-feb; 8 suppl 1: S8-13. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17280601
Payne, R., MD, Colliflower, E., Recognition and Diagnosis of Breakthrough Pain. Pijnmedicatie. Vol. 8. Nummer S1. American Academy of Pain Medicine. Blackwell Publishing Inc. 2007. Toegang tot dec 2010.