Nachtmerries behandelen en voorkomen

Nachtmerries zijn een veelvoorkomend slaapprobleem bij kinderen. Volgens sommige schattingen heeft tot 15% van de jongere kinderen af ​​en toe nachtelijke paniekaanvallen. Hoewel ze het meest voorkomen bij kinderen in de leeftijd van 2 tot 6 jaar, kunnen ze op bijna elke leeftijd voorkomen.

Nachtelijke paniekaanvallen worden gewoonlijk als normaal of goedaardig beschouwd. Toch zijn ze vaak heel angstaanjagend en verontrustend voor ouders die angstig worden, vooral tijdens de eerste nachtelijke terreur van een kind.

Nachtelijke verschijnselen herkennen

Wanneer je hoort hoe de meeste experts nachtmerries beschrijven, is het gemakkelijk in te zien waarom ouders ze verontrustend vinden. Kinderen die last hebben van nachtelijke paniekaanvallen worden vaak beschreven als 'rechtopstaand' met hun ogen wijd open, met een blik van angst en paniek, en het laten uitkomen van een 'bloedstollende schreeuw'. Deze kinderen zullen gewoonlijk ook zweten, snel ademen en een snelle hartslag hebben (autonome tekens). En hoewel het lijkt alsof ze wakker zijn, zullen kinderen tijdens een nachtelijke terreur verward verschijnen, niet troostrijk zijn en je niet herkennen.

Typische nachtelijke paniekaanvallen duren ongeveer 5 tot 30 minuten en daarna keren kinderen meestal terug naar een normale slaap. Als je je kind wakker kunt maken tijdens een nachtelijke terreur, zal hij waarschijnlijk bang en opgewonden worden, vooral vanwege je eigen reactie op de nachtterreur, vooral als je schudde of tegen hem schreeuwde om wakker te worden.

In plaats van te proberen een kind wakker te maken dat nachtelijk geterroriseerd is, is het meestal beter om er gewoon voor te zorgen dat hij veilig is, hem te troosten als het kan en hem te helpen weer in slaap te komen zodra het voorbij is.

Night Terrors vs. Nightmares

De diagnose van nachtelijke paniekaanvallen wordt meestal gemaakt door de geschiedenis van een kind dat 's nachts wakker wordt en schreeuwt en ontroostbaar is. Nachtelijke paniekaanvallen worden meestal verward met nachtmerries, maar in tegenstelling tot nachtmerries wordt een kind met een nachtmerrie meestal gemakkelijk wakker en getroost.

De andere zorg voor veel ouders is dat deze afleveringen een soort van aanval zijn . Hoewel verschillende soorten partiële aanvallen, waaronder temporale kwab en frontale kwabepilepsie, vergelijkbaar kunnen lijken met nachtmerries, zijn ze meestal kort (30 seconden tot een paar minuten) en komen ze vaker voor bij oudere kinderen en volwassenen.

Nachtmerries behandelen en voorkomen

Gewoonlijke nachtelijke paniekaanvallen zijn meestal niet nodig. Omdat ze vaak worden getriggerd bij kinderen die oververmoeid zijn, vasthouden aan een goede bedtijd en ervoor zorgen dat je kind genoeg slaap krijgt, kan dit helpen voorkomen.

Heeft je kind zijn dutje gewoon opgegeven? Gaat ze later naar bed of wordt ze eerder wakker? Ben je op reis en buiten de gebruikelijke slaaproutine van je kind?

Dit zijn allemaal dingen die nachtmerries kunnen veroorzaken. Een slaapdagboek kan u helpen deze of een andere trigger te herkennen.

Voor kinderen die vaak nachtelijke paniekaanvallen krijgen, kan het helpen om je kind wakker te maken voordat hij gewoonlijk een nachtelijke terreur heeft (geplande ontwaken). Er wordt gedacht dat dit de slaapcyclus onderbreekt of wijzigt en voorkomt dat nachtelijke paniekaanvallen optreden (het kan ook werken voor slaapwandelen). Als hij een week lang geen nachtmerries meer heeft, begin je hem misschien minder vaak wakker te maken totdat iedereen uiteindelijk doorslaapt.

In zeldzame gevallen kunnen slaapmiddelen korte tijd worden gebruikt als uw kind heel vaak nachtelijke paniekaanvallen krijgt.

Wat je moet weten over nachtelijke paniekaanvallen

Andere dingen die u moet weten over kinderen met nachtmerries zijn onder andere:

En nog belangrijker, onthoud dat de meeste kinderen nachtmerries ontgroeien als ze ouder worden.

bronnen:

Byars, Kelly. Hoofdstuk 34 - Geplande Awakenings: een gedragsprotocol voor de behandeling van slaap- en slaapstoornissen bij kinderen. Gedragsbehandelingen voor slaapstoornissen, 2011, pagina's 325-332

Petit, Dominique Ph.D. Slaapwandeldagen bij kinderen en slaapstoornissen: een longitudinaal onderzoek naar prevalentie en familiale aggregatie. JAMA Pediatr. 2015; 169 (7): 653-658.

Thornton BA Slaaptoevallen in de kindertijd. The Journal of Pediatrics, Volume 147, Issue 3, september 2005, pagina's 388-392