Het belang van voldoende slaap kan niet worden overschat als het gaat om uw gezondheid - en dat begint met bedtijd.
Latere bedtijd, meer gewichtstoename
Uit recent onderzoek is gebleken dat tieners of jongvolwassenen die laat op doordeweekse dagen naar bed gaan meer kans hebben om in de loop van de tijd aan te komen.
In een onderzoek onder bijna 3500 adolescenten die in de National Longitudinal Study of Adolescent Health tussen 1994 en 2009 zijn gevolgd, hebben onderzoekers gekeken hoe bedtijden de body mass index (BMI) in de loop van de tijd beïnvloedden.
De auteurs van de studie vonden dat een "later gemiddelde bedtijd tijdens de werkweek, in uren, van adolescentie tot volwassenheid, in de loop van de tijd geassocieerd was met een toename in BMI." De onderzoekers merkten op dat vooral de consumptie van fastfood een rol lijkt te spelen in de relatie tussen bedtijden en BMI.
Deze bevinding lijkt niet beperkt te zijn tot tieners en jonge volwassenen. In een andere studie ontdekten onderzoekers dat late bedtijden, en dus minder nachtelijke slaap, voor 4-jarige en 5-jarige kinderen resulteerde in een grotere kans op obesitas na verloop van tijd. Concreet vonden de onderzoekers dat de kans om zwaarlijvig te worden groter was voor kinderen die minder dan ongeveer 9,5 uur per nacht sliepen, evenals voor kinderen die om 21:00 uur of later naar bed gingen.
Gezondheidsvoordelen van slaap
Een overvloed aan studies bij volwassenen hebben soortgelijke resultaten tot uitdrukking gebracht. De meeste onderzoeken hebben aangetoond dat zeven tot negen uur ononderbroken slaap per nacht nodig zijn om de gezondheidsvoordelen van goede slaap bij volwassenen te oogsten, inclusief die met betrekking tot het voorkomen van obesitas .
Naast het voorkomen van overgewicht en overgewicht, kan het krijgen van voldoende slaap van hoge kwaliteit elke nacht helpen bij het voorkomen van hartaandoeningen , beroertes, depressies en andere chronische aandoeningen. Wanneer we slapen, krijgt het lichaam de kans om zichzelf te herstellen en te herstellen. Als het niet genoeg tijd heeft om dit op de lange termijn (chronisch) te doen, komen stresshormonen en andere ontstekingsfactoren vrij, omdat het lichaam begint te reageren alsof het onder chronische stress zit (wat, zonder voldoende slaap, het is).
Een van de belangrijkste spelers op het gebied van stresshormonen is cortisol, dat vrijkomt als reactie op chronische stress.
Van de vele andere invloeden op het lichaam zorgt cortisol ervoor dat glucose (suiker) vrijkomt in de bloedbaan, zodat het gemakkelijker beschikbaar is om de hersenen te voeden. Als een evolutionaire reactie op chronische stress werkte dit waarschijnlijk vrij goed, waardoor een persoon onder stress beter met hersenkrachten kon reageren. In de wereld van vandaag is een ongewenst neveneffect van de werking van cortisol echter de neiging tot gewichtstoename (het is logisch dat onze voorouders zouden moeten worden opgeslagen of op gewicht moeten blijven als ze echt onder stress zijn door een ruwe omgeving). Die gewichtstoename kan zich in de loop van de tijd vertalen in obesitas.
Inderdaad hebben studies aangetoond dat gebrek aan voldoende slaap kan resulteren in overeten. En voor degenen die proberen om af te vallen, krijgt voldoende slaap (opnieuw, minstens zeven uur per nacht) de kans op succes bij afvallen.
Voor kinderen, zoals aangetoond door de hierboven beschreven studies, is de benodigde hoeveelheid slaap nog groter, soms 10 of meer uur per nacht, afhankelijk van de leeftijd.
> Bronnen:
> Asarnow LD, McGlinchey E, Harvey AG. Aanwijzingen voor een mogelijk verband tussen bedtijd en verandering in de body mass index. Slaap 2015; 38: 1523-7.
> Scharf RJ, DeBoer MD. Slaaptiming en longitudinale gewichtstoename bij 4- en 5-jarige kinderen. Pediatr Obes 2015; 10: 141-8.
> St-Onge M, O'Keeffe M, Roberts AL, RoyChoudhury A, et al. Korte slaapduur, glucosedregregulatie en hormonale regeling van de eetlust bij mannen en vrouwen. Slaap. 2012; 35: 1503-10.
> Ouderling CR, Gullion CM, Funk KL, DeBar LL, et al. Invloed van slaap, schermtijd, depressie en stress op gewichtsverandering in de fase van intensief gewichtsverlies van de LIFE-studie. International Journal of Obesity. 2012; 36: 86-92.
> Bonow RO, Mann DL, Zipes DP, Libby P. Braunwald's Heart Disease: A Textbook of Cardiovascular Medicine. 9de ed. Ch. 79. Elsevier: Saunders, 2012.