Een beroerte kan een onvoorspelbare gebeurtenis lijken. En voor een groot deel is het onvoorspelbaar. Niemand kan precies voorspellen wanneer een slag zal plaatsvinden. Maar er zijn enkele manieren om te bepalen of u waarschijnlijk een of meer kans op een beroerte hebt. Sommige relatief eenvoudige medische tests en zelfs enkele tests die u zelf kunt uitvoeren, kunnen u helpen bepalen of u een hoog risico op een beroerte hebt.
Een idee krijgen van hoe waarschijnlijk het is dat u een beroerte krijgt, is belangrijk omdat de meeste risicofactoren voor een beroerte wijzigbaar of gedeeltelijk aanpasbaar zijn. De volgende tests kunnen u helpen bepalen welk type actie u moet ondernemen om uw risico op een beroerte te verminderen.
Hart-auscultatie
Wanneer uw arts met een stethoscoop naar uw hart luistert, kunnen de geluiden die uw hart maakt, uw arts helpen te identificeren of u een probleem heeft waarbij een van uw hartkleppen betrokken is of dat u een onregelmatige hartslag en ritme heeft. Het is bekend dat hartklepproblemen en hartritmeproblemen leiden tot bloedstolsels die een beroerte veroorzaken. Gelukkig kunnen hartklepaandoeningen en onregelmatige hartritmestoornissen worden behandeld zodra ze worden gedetecteerd.
In sommige gevallen, als u abnormale hartgeluiden hebt, moet u mogelijk nader worden beoordeeld met een andere medische harttest, zoals een elektrocardiogram (EKG) of een echocardiogram.
EKG
Een EKG bewaakt uw hartritme door kleine metalen schijven te gebruiken die oppervlakkig op de huid van de borst zijn geplaatst. Een pijnloze test, een ECG houdt geen naalden of injecties in en het vereist geen medicijnen. Wanneer u een ECG hebt, wordt een door de computer gegenereerd golvenpatroon geproduceerd, dat overeenkomt met uw hartslag.
Dit golfpatroon, dat op papier kan worden afgedrukt, vertelt uw artsen belangrijke informatie over hoe uw hart werkt. Een abnormale hartslag of een onregelmatig hartritme kan het risico op een beroerte inhouden.
Een van de meest voorkomende hartritmestoornissen, atriale fibrillatie, verhoogt de vorming van bloedstolsels die naar de hersenen kunnen reizen, waardoor een beroerte ontstaat. Boezemfibrilleren is niet ongebruikelijk en het is een behandelbare abnormaliteit van het hartritme. Soms moeten mensen die gediagnosticeerd zijn met atriale fibrillatie bloedverdunners nemen om de kans op een beroerte te verminderen.
echocardiogram
Een echocardiogram is niet zo gebruikelijk als de andere tests op deze lijst. Een echocardiogram wordt niet als een screeningstest beschouwd en het wordt gebruikt voor de evaluatie van een aantal specifieke hartproblemen die niet volledig kunnen worden beoordeeld met auscultatie van het hart en ECG. Een echocardiogram is een soort hartultrasound die wordt gebruikt om hartbewegingen te observeren. Het is een bewegend beeld van je hart in actie en het vereist geen naalden of injecties. Een echocardiogram duurt meestal langer dan een EKG. Als u een echocardiogram heeft, kan uw arts u aanraden een arts te raadplegen die een hartaandoening diagnosticeert en beheert.
Bloeddruk
Meer dan 3/4 van de mensen die een beroerte ervaren, heeft hypertensie, wat lange tijd is gedefinieerd als een bloeddruk hoger dan 140 mmHg / 90 mmHg. Onlangs bijgewerkte richtlijnen voor de behandeling van hypertensie bevelen een systolische bloeddruk aan op of onder het doelwit van 120 mmHg. Dit betekent dat als u eerder is verteld dat u 'borderline' hypertensie heeft, uw bloeddruk nu in de categorie van hypertensie kan vallen. En als u medicijnen gebruikt om uw bloeddruk onder controle te houden, moet u mogelijk uw voorgeschreven dosis aanpassen om de nieuwe definitie van optimale bloeddruk te bereiken.
Hypertensie betekent dat uw bloeddruk chronisch verhoogd is. Na verloop van tijd leidt dit tot ziekte van de bloedvaten in het hart, de halsslagaders en de bloedvaten in de hersenen , die allemaal een beroerte veroorzaken. Hypertensie is een behandelbare medische aandoening. Sommige mensen zijn meer genetisch vatbaar voor hypertensie en er zijn enkele leefstijlfactoren die bijdragen aan en verergering van hypertensie. Het beheer van hoge bloeddruk combineert dieetbeheersing, zoutbeperking, gewichtsbeheersing, stressbeheersing en receptsterktemedicaties.
Auscultatie van de halsslagader
Je hebt een paar grote slagaders, de halsslagaders, in je nek. De halsslagaders leveren bloed aan je hersenen. Ziekte van deze slagaders leidt tot de vorming van bloedstolsels die naar de hersenen kunnen reizen. Deze bloedstolsels veroorzaken beroertes door de bloedtoevoer naar de slagaders van de hersenen te onderbreken. Vaak kan uw arts vertellen of één of beide slagaders van uw halsslagader de ziekte hebben door met een stethoscoop naar de bloedstroom in uw nek te luisteren.
Als u abnormale geluiden heeft die wijzen op een carotis, heeft u vaak aanvullende tests nodig, zoals echografie van de halsslagader of halsslagader, om de gezondheid van uw halsslagaders te evalueren. Soms, als de ziekte van de halsslagader uitgebreid is, kan het zijn dat je een chirurgische reparatie nodig hebt om een beroerte te voorkomen.
Vet- en cholesterolgehalte
Je cholesterol- en vetgehalte in het bloed worden eenvoudig gemeten met een eenvoudige bloedtest. Door de jaren heen is er veel discussie ontstaan over 'goede vetten' en 'slechte vetten' in je dieet. Dat komt omdat medisch onderzoek geleidelijk essentiële informatie blootlegt over welke voedingsvetten de cholesterol- en triglyceridespiegels in het bloed beïnvloeden. Sommige mensen zijn meer vatbaar voor een hoog vet- en cholesterolgehalte als gevolg van genetica. Desalniettemin zijn hoge bloedwaarden van triglyceriden en LDL-cholesterol een risico op een beroerte, ongeacht of de oorzaak een genetische of dieetoorzaak is. Dit komt omdat overmatig vet en cholesterol kan leiden tot vaatziekten en kan bijdragen aan de vorming van bloedstolsels, die beroertes en hartaanvallen veroorzaken.
De huidige richtlijnen voor optimale bloedvet- en cholesterolwaarden zijn:
* Minder dan 150 mg / dL voor triglyceriden
* Minder dan 100 mg / dL voor LDL
* Boven 50 mg / dl voor HDL
* Minder dan 200 mg / dL voor totaal cholesterol
Lees meer over uw ideale vet- en cholesterolwaarden en lees meer over de huidige richtlijnen voor vet en cholesterol in uw dieet . Als u verhoogde vet- en cholesterolwaarden heeft, moet u weten dat dit behandelbare resultaten zijn en dat u uw niveaus kunt verlagen door een combinatie van voeding, lichaamsbeweging en medicatie.
Bloed suiker
Mensen met diabetes hebben twee tot drie keer meer kans om een beroerte te ervaren gedurende hun hele leven. Bovendien hebben mensen met diabetes meer kans op een beroerte op een jongere leeftijd dan niet-diabetici. Er zijn verschillende tests die vaak worden gebruikt om de bloedsuikerspiegel te meten. Deze tests worden gebruikt om te bepalen of u niet-gediagnosticeerde diabetes of vroege diabetes heeft.
Een nuchtere bloedglucosetest meet uw bloedsuikerspiegel na 8-12 uur vasten uit eten en drinken. Een andere bloedtest, een A1G-test op hemoglobine, evalueert de invloed van uw algehele glucosespiegel op uw lichaam gedurende een periode van 6-12 weken voorafgaand aan uw bloedtest. Nuchtere glucose en hemoglobine A1c-testresultaten kunnen worden gebruikt om te bepalen of u borderline-diabetes, vroege diabetes of onbehandelde diabetes in de eindfase hebt. Diabetes is een behandelbare ziekte die kan worden behandeld met een dieet, medicatie of beide.
Onafhankelijke zelfzorg
Dit is niet zozeer een 'test', maar het bepaalt wel of u al dan niet regelmatig kunt deelnemen aan de zorg voor uzelf. Dit omvat uw vermogen om taken uit te voeren zoals aankleden, tanden poetsen, baden, zorgen voor uw eigen persoonlijke hygiëne en uzelf voeden. Het afnemende vermogen om deze taken onafhankelijk uit te voeren, is een beroerte-voorspeller gebleken. Daarom moet u uw arts raadplegen als u merkt dat u of uw geliefde langzaam het vermogen om met zelfzorg omgaat te verliezen. U kunt onderzoeken om meer te weten te komen over hoe zelfzorg kan worden gebruikt om uw beroerterisico te meten .
Loopsnelheid
Een wetenschappelijk onderzoek van het Albert Einstein College of Medicine, waarin gekeken werd naar de loopsnelheid van 13.000 vrouwen, toonde aan dat degenen met de laagste loopsnelheid 67% meer kans hadden op een beroerte dan degenen met de snelste loopsnelheid. Wandelen is afhankelijk van een aantal factoren zoals spierkracht, coördinatie, balans en hart- en longfunctie. Daarom, hoewel het misschien niet van enige waarde is om uw loopsnelheid te 'versnellen' omwille van het versnellen, is langzaam lopen een rode vlag die een achterliggend risico op een beroerte kan aangeven.
De specifieke loopmaten van het Albert Einstein College of Medicine bepaalden een hoge wandelsnelheid van 1,24 meter per seconde, een gemiddelde loopsnelheid van 1,06-1,24 meter per seconde en een langzame loopsnelheid van minder dan 1,06 meter per seconde.
Staand op één been
Onderzoekers in Japan hebben de resultaten gepubliceerd van een wetenschappelijk onderzoek waaruit bleek dat het langer kunnen blijven staan op één been dan 20 seconden een andere indicator is die iemands kansen op een beroerte kan bepalen. Uit het onderzoek bleek dat volwassenen die langer dan 20 seconden niet op één poot konden staan, over het algemeen een stille loop hadden. Stille beroertes zijn beroertes die over het algemeen geen duidelijke neurologische symptomen veroorzaken, maar ze kunnen milde of onmerkbare effecten hebben, zoals een verstoorde balans, geheugen en zelfzorg. Vaak worden de subtiele effecten van een stille penbeweging onopgemerkt en dus is iemand die stille slagen heeft gehad zich er meestal niet van bewust. Maar als u stille beroertes hebt gehad, betekent dit over het algemeen dat u een beroerte riskeert en dat u actie moet ondernemen om met uw arts te praten over manieren om uw kansen op een beroerte te verminderen. Bovendien zijn er een aantal levensstijlgewoonten die je kansen op een beroerte kunnen verminderen.
bronnen:
Geslachtsverschillen in voorspellers van ischemische beroerte: huidige perspectieven, Alyana A Samai en Sheryl Martin-Schild, Vasculaire gezondheid en risicobeheer, juli 2015
Loopsnelheid en risico van incidente ischemische beroerte bij postmenopauzale vrouwen, McGinn AP, Kaplan RC, Verghese J, Rosenbaum DM, Psaty BM, Baird AE, Lynch JK, Wolf PA, Kooperberg C, Larson JC, Wassertheil-Smoller S, Stroke, 2008