Diagnose van knieblessures met een McMurray-test

Eenvoudige, in-office procedure bijna net zo nauwkeurig als een MRI

Knieblessures kunnen om een aantal redenen voorkomen , waardoor pijn en ontstekingen kunnen optreden bij het lopen, sporten of uitvoeren van alledaagse taken. Het probleem kan moeilijk zijn om het probleem op te lossen. In veel gevallen is het gemakkelijker om te beschrijven wanneer de pijn is opgetreden - bijvoorbeeld bij het stappen of rennen - dan in de knie.

Een van de meer algemene knieletsels was het scheuren van het interne kraakbeen rondom het gewricht. Voor dit soort condities kan de diagnose eenvoudig worden gemaakt door het uitvoeren van wat we de McMurray-test noemen.

Wat de McMurray-test ons vertelt

De McMurray-test (ook bekend als de McMurray-circumductietest) wordt gebruikt om interne tranen in het kniegewricht te detecteren. Het is een procedure waarbij de knie systemisch wordt geroteerd om te bepalen waar tranen in het kraakbeen (de meniscus ) kunnen zijn opgetreden of ontwikkeld.

Een gescheurde meniscus is een veel voorkomende verwonding veroorzaakt door het krachtig draaien van de knie tijdens sport, tijdens het hardlopen of tijdens een val of misstap.

Hoewel veel mensen aannemen dat een MRI-scan (Magnetic Resonance Imaging) de eerste stap zou zijn in de diagnose van dit type letsel, is de McMurray-test vaak genoeg om een ​​definitieve diagnose te stellen.

Hoe de McMurray-test wordt uitgevoerd

De McMurray-test wordt uitgevoerd in het kantoor van een arts met de patiënt uitgekleed in zijn of haar ondergoed.

Eenmaal uitgekleed, wordt aan de persoon gevraagd om plat op de onderzoekstafel te liggen.

De procedure zelf gaat als volgt in twee stappen:

De tweede helft van de test verloopt op dezelfde manier:

Een test wordt als positief beschouwd als er een klik wordt gevoeld over de meniscus wanneer de knie wordt overgebracht van volledige flexie (volledig gebogen) naar 90 graden.

Voordelen en nadelen van een McMurray-test

De McNurrary-test is vooral nuttig voor het opsporen van tranen in het achterste (achterste) deel van de knie. Centrale tranen worden soms gedetecteerd met deze manoeuvre.

Daarentegen zijn anterior tranen (aan de voorkant van de knie) niet gemakkelijk te diagnosticeren en kunnen een MRI of een artroscopisch onderzoek nodig zijn om de schade aan te wijzen.

Over het algemeen bleek de McMurray-test een specificiteit van 78,5 procent te hebben (het percentage resultaten was correct negatief) en een gevoeligheid van 79,7 procent (het percentage resultaten was correct positief) bij het diagnosticeren van meniscusscheuren. Een MRI daarentegen had een gerapporteerde specificiteit van 85,7 procent en een gevoeligheid van 78,3 procent.

> Bron:

> Rinonapoli, G .; Carraro, A .; en Delcogliano, A. "De klinische diagnose van meniscusscheuring is niet eenvoudig. Betrouwbaarheid van twee klinische meniscale tests en magnetische resonantie beeldvorming." Int J Immunopathol Pharmacol. 2011; 24 (1 suppl. 2): 39-44.