Wat is allopathische geneeskunde en welke soorten behandelingen zouden worden voorgeschreven door een "allopathische" behandelaar? Hoe vergelijkt en contrasteert allopathische geneeskunde met alternatieve geneeskunde? Wat is de geschiedenis van allopathische medicijnen? En het allerbelangrijkst, zijn allopathische geneesmiddelen en alternatieve geneeswijzen complementair, of moet iemand de ander verdringen?
Wat is een Allopathische geneeskunde?
Allopathische geneeskunde verwijst naar de praktijk van traditionele of conventionele westerse geneeskunde. De term allopathische geneeskunde wordt meestal gebruikt om conventionele geneeskunde in contrast te brengen met alternatieve geneeswijzen of homeopathie. Complementaire geneeskunde is een term die de rol van alternatieve geneeskunde heeft beschouwd als een "aanvulling" op de allopathische geneeskunde, maar de betekenis is de afgelopen jaren duister geworden. Integratieve geneeskunde is de term die nu wordt gebruikt op een manier die verwijst naar het combineren van het beste van alternatieve geneeskunde met het beste van de conventionele geneeskunde.
Geschiedenis
De term allopathische geneeskunde werd in de negentiende eeuw gebruikt om twee soorten medicijnen te onderscheiden. Homeopathie was aan de ene kant en was gebaseerd op de theorie dat "like cures like." De gedachte bij homeopathie is dat heel kleine doses van een stof die de symptomen van een ziekte veroorzaken, kunnen worden gebruikt om die ziekte te verlichten.
Daarentegen werd allopathische geneeskunde gedefinieerd als de praktijk van het gebruik van tegenstellingen; met behandelingen die de tegenovergestelde effecten van de symptomen van een aandoening hebben. In die tijd werd de term allopathische geneeskunde vaak gebruikt in een denigrerende zin en verwees hij naar radicale behandelingen zoals het laten bloeden van mensen om koorts te verlichten.
In de loop van de jaren is deze betekenis veranderd, en nu omvat de term het grootste deel van de moderne geneeskunde in ontwikkelde landen.
Heden
Zoals opgemerkt, wordt de term allopathisch medicijn momenteel niet geringschattend gebruikt en beschrijft in plaats daarvan de huidige westerse geneeskunde. De meeste artsen worden beschouwd als allopathische zorgverleners en medische verzekeringen dekken over het algemeen alleen dit soort aanbieders.
Andere termen die vaak door elkaar worden gebruikt met allopathische medicijnen zijn:
- Conventionele geneeskunde
- Traditionele westerse geneeskunde
- Orthodoxe geneeskunde
- Reguliere geneeskunde
- biogeneeskunde
- Evidence-based medicine (In werkelijkheid zou een alternatieve geneeskunde benadering als evidence-based kunnen worden beschouwd als significant onderzoek de werkzaamheid ervan heeft geëvalueerd, bijvoorbeeld als acupunctuur werd aangetoond in een geloofwaardige dubbelblinde gecontroleerde studie om een bepaald soort pijn te verlichten, dan acupunctuur voor die pijn zou passen onder de criteria van evidence-based medicine)
Deze allopathische monikers worden meestal gecontrasteerd met praktijken zoals:
- Alternatief medicijn
- Oosterse geneeskunde
- Chinees medicijn
- Homeopathie
Allopathische versus alternatieve geneeskunde
In het algemeen neigen allopathische artsen in het huidige klimaat van geneeskunde in de Verenigde Staten naar alternatieve geneeskundebeoefenaars en vice versa.
Gelukkig begint dit te veranderen. Meer en meer artsen merken dat alternatieve behandelingen gunstig kunnen zijn voor patiënten met verschillende symptomen. Evenzo realiseren veel alternatieve beoefenaars zich dat er duidelijk een rol is weggelegd voor allopathische geneesmiddelen. Als uw appendix ontstoken is en zich klaar maakt om te barsten, willen zowel allopathische als alternatieve behandelaars een goede chirurg (een allopathische arts).
Waar de lijnen vaag worden is als het gaat om symptomen. Een studie uit 2017 in Brazilië van twee verschillende regio's benadrukte dat beide zijden van de geneeskunde nuttig kunnen zijn en dat dit kan afhangen van de diagnose.
In deze setting, waarin beide soorten behandelaars aanwezig waren, zorgden allopathische zorgverleners meestal voor mensen met aandoeningen zoals hoge bloeddruk, hartaandoeningen, kanker en andere aandoeningen waarin we op wetenschappelijk bewijs gebaseerde studies hebben die een voordeel laten zien. Aan de andere kant zorgden alternatieve beoefenaars meestal voor mensen met aandoeningen zoals algemene pijntjes en pijn, griepachtige symptomen en verkoudheid. Veel van deze aandoeningen zijn die waarbij de traditionele westerse geneeskunde relatief weinig te bieden heeft en die in feite bij ondeskundig gebruik (denk aan: antibiotica voor virale infecties) meer kwaad dan goed kunnen veroorzaken.
In de VS zien we nu allopathische en alternatieve geneeswijzen samen als een manier om zowel een aandoening te behandelen als mensen te helpen omgaan met de symptomen; integratieve geneeskunde.
Integratieve geneeskunde combineert oost en west
De huidige trend van het combineren van allopathische medicijnen voor de behandeling van aandoeningen en alternatieve therapieën voor de behandeling van symptomen is nu beschikbaar in veel grote medische centra in de Verenigde Staten en is bedacht als 'integratieve geneeskunde'. In deze praktijk ontvangen patiënten theoretisch het voordeel van het beste van beide werelden, hoewel conventionele geneeskunde de steunpilaar van de behandeling blijft.
Integratieve kankerzorg als een voorbeeld
Een voorbeeld van integratieve zorg, waarbij gebruik wordt gemaakt van de combinatie van zowel westerse geneeskunde als alternatieve geneeskunde, is de weg te vinden in veel kankercentra in de Verenigde Staten. Allopathische geneesmiddelen, waaronder chirurgie, chemotherapie, bestraling en andere, worden gebruikt om kanker te behandelen, maar "Alternatieve methoden" zoals acupunctuur en meditatie worden toegevoegd om patiënten te helpen omgaan met de bijwerkingen van kanker en de behandelingen. Sommige van deze integrerende methoden die worden gebruikt in grote kankercentra zijn onder meer:
- Acupunctuur - Acupunctuur is de praktijk van het plaatsen van naalden langs meridianen (de energievelden van het lichaam) om energie in balans te brengen.
- Massagetherapie - Massage heeft enkele algemene voordelen opgeleverd, evenals voordelen die specifiek kankerpatiënten helpen.
- Reiki
- Yoga - Er zijn verschillende soorten yoga, waarbij hatha yoga het type is dat het meest wordt beoefend. Het gaat om fysieke bewegingen en vormt de gedachte om de geest in evenwicht te brengen. Medisch gezien lijkt yoga de flexibiliteit te vergroten, pijn te verminderen en zowel het energieniveau als een gevoel van kalmte te verhogen.
- Qigong - Dit is een gebruik van meditatie en gecontroleerde ademhaling om de energie in het lichaam in evenwicht te brengen.
- Genezende aanraking - Healing touch is een oefening waarbij een beoefenaar haar handen over het lichaam van een patiënt beweegt in een poging welzijn en genezing te vergemakkelijken.
- Kunsttherapie - Kunsttherapie is iets wat iedereen thuis kan doen met een paar aquarellen en een stuk papier, maar meer kankercellen bieden klassen aan.
- Muziektherapie - Het kan logisch zijn dat muziek een gevoel van rust kan inboezemen, maar studies vinden dat muziek andere functies kan hebben, misschien zelfs het stimuleren van de T-cellen van het lichaam, een deel van het immuunsysteem dat kanker bestrijdt.
- Huisdiertherapie - Net als bij muziektherapie komt dierentherapie ziekenhuizen binnen en sommige oncologen hebben zelfs dierentherapie genoemd als nuttige "behandelingen" voor mensen met kanker.
Ook bekend als: reguliere geneeskunde, orthodoxe geneeskunde, biogeneeskunde
Voorbeelden: na de diagnose van longkanker , besloot Joe om therapie te zoeken bij een kankercentrum dat zowel allopathische medicijnen als alternatieve behandelingen aanbood
> Bronnen:
> Nationaal kankerinstituut. Allopathische geneeskunde. https://www.cancer.gov/publications/dictionaries/cancer-terms?cdrid=454742
> Zank, S. en N. Hanazaki. Het naast elkaar bestaan van traditionele geneeskunde en biogeneeskunde: een onderzoek met lokale gezondheidsdeskundigen in twee Braziliaanse regio's. PLoS One . 12 (4) 2017: e0174731.