Informatie en advies over hoe ze te behandelen
Likdoorns en eelt zijn vaak voorkomende aandoeningen van gebieden met een verdikte huid die vaak op de bodem van de voet of tenen worden gezien. Ze kunnen pijn of ongemak veroorzaken. Of ze kunnen gewoon onaantrekkelijk zijn, vooral grote eeltplekken die zich op de hiel ontwikkelen.
Ze zijn het resultaat van verdikking van de bovenste laag van de huid, of van het stratum corneum , meestal in reactie op herhaald fysiek trauma.
Als je schoenen over een bepaald deel van je voet wrijven, zal het dikker worden als reactie en kun je op die plek eindigen met een mais of eelt.
Feiten over likdoorns
Het verschil tussen een maïs en eelt is dat likdoorns een hard midden hebben, omgeven door een ontstoken huid en vaak is het pijnlijk wanneer je erop drukt.
- Likdoorns ontwikkelen zich vaak op de gebieden nabij de gewrichten van de tenen als reactie op de wrijving van de schoenen, vooral als je hamertenen hebt.
- Een andere veel voorkomende plek voor een maïs is de zijkant van de kleine teen
- Zachte likdoorns kunnen zich tussen de tenen ontwikkelen als reactie op twee tenen die tegen elkaar wrijven
- Kleine "zaadkorrels" komen het vaakst voor op de bal van de voet en kunnen behoorlijk pijnlijk zijn
- Ze kunnen soms worden aangezien voor wratten .
Feiten over eelt
- Eelt is vaak groter dan likdoorns en treedt op als reactie op wrijving van schoenen of blootsvoets lopen.
- Ze ontwikkelen zich vaak op de zolen en bal van de voet omdat deze gebieden de meeste gronddruk ervaren.
- Heele eelt kan zich ontwikkelen tot pijnlijke gebarsten huidgebieden die verwondingen worden.
Behandeling voor likdoorns en eelt
Als een mais of eelt pijnlijk is of als u bloed ziet, moet u het laten behandelen door een podotherapeut. Pijn of bloeden betekent dat de mais of eelt de onderliggende lagen van de huid irriteert die zenuwen en bloedvaten bevatten.
De behandeling omvat debriding of paring van de maïs of callus om deze te verwijderen zonder de nabijgelegen gezonde huid te beschadigen. Zelfs als een mais of eelt niet pijnlijk is, kunt u er toch voor kiezen om het door een podotherapeut te laten behandelen.
Als u een mais of eelt heeft die niet pijnlijk of erg dik is, kunt u het laten behandelen in een salon-pedicure of het zelf thuis behandelen.
Advies voor de behandeling van eelt thuis
- Er zijn verschillende over-the-counter maïsverwijderingsproducten die meestal salicylzuur bevatten. Stop met het gebruik van deze producten als zich pijn of huidirritatie ontwikkelt. Gebruik deze producten niet als u diabetische neuropathie of een aandoening heeft die de bloedtoevoer naar de voeten beïnvloedt, zoals perifere arteriële aandoening .
- Grotere eeltplekken op de voetzolen of hielen kunnen worden behandeld door een voetvijl of puimsteen na een douche- of voetbad te gebruiken. Dit maakt exfoliëren veel gemakkelijker en effectiever. Breng na deze stap een voetvochtigmakend product aan om het vocht vast te zetten. Deze routine helpt eelt bij houden.
- Over-the-counter maïsverwijderingsproducten komen meestal als pads die rechtstreeks op de maïs worden aangebracht. Nadat u de pad hebt verwijderd, laat u de voet gedurende vijf tot tien minuten weken in warm water. Vervolgens vijlt u met een voetvijl of puimsteen elke dode huid weg die gemakkelijk en pijnloos is verwijderd.
- Bescherm de tenen tegen wrijving die likdoorns veroorzaakt, probeer een elastische teenhoes. Eelt op de bodem van de voeten en hielen kan ook profiteren van gel inlegzolen of hielkommen. Deze producten kunnen worden gekocht waar voetgezondheidsproducten worden verkocht.
Wanneer medische hulp te krijgen voor likdoorns en eelt
Als u een medische aandoening heeft zoals diabetes , perifere arteriële ziekte of een aandoening die perifere neuropathie veroorzaakt, is het altijd raadzaam om likdoorns en eelt behandeld door een podoloog om de kans dat ze zich ontwikkelen tot een wond te minimaliseren.
> Bron:
> Mayo Clinic. Likdoorns en eelt. 22 april 2014. http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/corns-and-calluses/basics/prevention/con-20014462