Gaan robots je verzorgen als je oud wordt?

De wereldbevolking wordt snel ouder. Het National Institute on Aging suggereert dat tegen 2050 1,5 miljard mensen 65 jaar of ouder zullen zijn . Hoge-inkomenslanden hebben doorgaans een groter aandeel ouderen. Minder ontwikkelde landen hebben nu echter de snelst vergrijzende bevolking, waardoor dit een wereldwijde uitdaging is. De verouderingstrend verandert ook drastisch de verhouding tussen oudere personen en personen jonger dan 65 jaar.

Dit is belangrijk omdat degenen in het beroep ouderenzorg over het algemeen jonger zijn dan 65 jaar.

Gezien deze projecties is het logisch dat sommige aspecten van de zorg moeten worden uitbesteed aan robots om de schaarste aan zorgverleners te verlichten en een veiliger en gezonder leven voor ouderen te bieden.

De marktvraag om robots te maken die voor babyboomers zorgen als ze met pensioen gaan, is goed op gang en sommige zijn al commercieel beschikbaar.

Van een 'Smart Home' naar een assistent

De ontwikkeling van sensoren en apparaten die een individu konden monitoren, gezondheid en activiteit konden volgen en signaleren of er potentieel gevaar dreigde, werd reeds in de vroege jaren 90 overwogen. Een eenvoudige bedsensor kon bijvoorbeeld detecteren of iemand 's nachts uit bed kwam, maar niet terugkwam, waardoor hij moest controleren of alles in orde was.

Het concept van het 'slimme huis'-een draadloos systeem van omgevingssensoren dat informatie verschaft over de bewegingen van een persoon en apparaten en apparaten op het huis verbindt - is nu een goed ingeburgerd concept dankzij het' internet der dingen '. In het verleden echter paar jaar is ondersteunende technologie steeds geavanceerder en uitgebreider geworden.

Denk bijvoorbeeld aan videoconferentiesystemen op wielen die op afstand kunnen worden bestuurd, elementen van een smart home combineren met humanistische aspecten van zorg die ook sensoren voor biometrisch volgen bevatten.

Het GiraffPlus-project was een door de EU gefinancierd initiatief dat het gebruik van dit type robotica bij ouderen onderzocht.

Het wordt verondersteld een impact te hebben gehad op de toekomstige ontwikkelingen van de sociale zorg in Europa. De Gira telepresence-robot is nu te koop. De robot kan worden gecombineerd met sensoren die rond het huis worden geplaatst en de aanwezigheid van een persoon imiteren.

'Meals on Wheels', letterlijk

Het Koreaanse robotbedrijf Yujin ontwikkelde een robot genaamd GoCart die bedoeld is om maaltijden te bezorgen in zorginstellingen en ziekenhuizen.

Yujin gelooft dat zijn robots uiteindelijk in staat zullen zijn om het eten en de zorgverleners over te nemen voor andere, belangrijkere taken. GoCart kan leverings- en hersteltaken uitvoeren, de wereld eromheen monitoren met zijn gelijktijdige localisatie en mapping (SLAM) visiesysteem en praten met andere GoCarts. Het wordt gemakkelijk bediend en geeft patiënten veel controle over hun omgeving. Een persoon kan bijvoorbeeld snacks bestellen via zijn smartphone en deze laten bezorgen. GoCart kan ook een lift bellen en tussen verdiepingen bewegen. Yujin adviseert dat robots betaalbaar zullen zijn, waardoor ze tijd en geld besparen en een goede optie worden voor veel zorginstellingen. In maart 2017 kondigde het bedrijf aan dat ze zullen starten met demonstraties van de 2.2-versie van hun robot, die ook grote voorwerpen, zoals linnen of afvalzakken, kan vervoeren.

Als deze eerste tests succesvol zijn, is de massaproductie voor het einde van het jaar gepland.

Robots met een hart

In de nabije toekomst zullen robots niet alleen een mechanische helpende hand bieden. Ze worden steeds vaker ontworpen om ook tegemoet te komen aan de emotionele behoeften van mensen en als metgezellen te fungeren.

In Japan, beroemd om zijn vergrijzende bevolking en geavanceerde robottechnologie, werd met name een impuls gegeven aan het creëren van communicatie-robots voor ouderen met cognitieve beperkingen, zoals dementie. Deze robots kunnen mensen helpen met dagelijkse activiteiten, therapietrouw en planning van medicijnen, en zorgen voor een zinvolle interactie.

PARO (Daiwa House Industry), Pepper (SoftBank) en PARLO (Fujisoft) zijn enkele van de meest bekende communicatie-robots die beschikbaar zijn in Japan.

PARO, een harige, zeehondenachtige robot die is geprogrammeerd om zich te verbinden met de eigenaar en mensachtige emoties te produceren, is gebruikt als een therapeutisch hulpmiddel voor mensen met autisme en dementie. Een studie uitgevoerd door Merel M. Jung en haar collega's aan de Universiteit Twente, Nederland, toonde aan dat PARO een positief effect had op het welbevinden van patiënten met dementie. Zorgaanbieders die de dierlijke robot gebruiken, zagen hoe het de communicatie kon stimuleren en uitdagend gedrag kon onderbreken. Er werd echter ook opgemerkt dat gezelschapsrobots hun gebruikers soms overstimuleren en niet geschikt waren voor een bredere groep ouderen, bijvoorbeeld gezonde mensen die nog steeds zelfstandig wonen.

In 2015 lanceerde SoftBank de verkoop van Pepper - 's werelds eerste robot die emoties leest en ook zijn eigen robot genereert op basis van gezichtsuitdrukkingen, woorden en omgeving. Pepper is bijvoorbeeld blij wanneer hij lof ontvangt en zijn emoties visueel manifesteren via een hartdisplay dat verschillende kleuren verandert op basis van zijn gemoedstoestand.

Wil je dat een robot voor je zorgt?

Robots worden steeds meer menselijker. Niettemin blijft de vraag of robots menselijke zorgverleners echt kunnen vervangen. En bovendien, zou je willen dat een niet-mens voor je zou zorgen? Er zijn verschillende bezwaren geopperd, robots kunnen bijvoorbeeld het gevoel van objectivering, verlies van privacy en persoonlijke vrijheid vergroten en ouderen infantiliseren. Een systematische review gepubliceerd in het Journal of the American Medical Directors Association suggereerde dat er nog steeds een gebrek aan bewijs is dat de effectiviteit van robots in de gezondheidszorg ondersteunt. Ook lijken meningen van ouderen verdeeld en zijn hun verwachtingen en houding ten opzichte van robotica nog niet helemaal duidelijk. Als er echter een tekort aan mankracht in de gezondheidszorg blijft bestaan, kunnen we snel dankbaarder worden en kunstmatige assistenten accepteren om onze zorg te vergroten.

> Bronnen

> Bemelmans R, Gelderblom GJ, Jonker P. Sociaal ondersteunende robots bij ouderenzorg: een systematische review van effecten en effectiviteit. Tijdschrift van de American Medical Directors Association , 2012; 13 (2): 114-120.

> Broadbent E, Stafford R, Macdonald B. Acceptatie van robots in de gezondheidszorg voor de oudere bevolking: evaluatie en toekomstige aanwijzingen. International Journal of Social Robotics , 2009; 1: 319.

> Jung M, Van der Leij L, Kelders SM. Een verkenning van de voordelen van een Animallike robotcompagnon met meer geavanceerde interactievermogens voor dementiezorg. Grenzen in ICT , 2017

> Sharkey A, Sharkey N. Granny en de robots. Ethische kwesties in robotzorg voor ouderen. Ethiek en informatietechnologie, 2012; 14 (1): 27-40.