Soms is het nodig om verdere tests uit te voeren om de omstandigheden te evalueren die de hersenen beïnvloeden. Een van de meest voorkomende tests is het elektro-encefalogram (EEG). Wat is een EEG-test en waarvoor wordt de EEG gebruikt? Meer informatie over enkele van de aandoeningen waar dit kan worden aangegeven, inclusief de evaluatie van toevallen , verwardheid, coma, hersendood en zelfs slaap.
Wat is een EEG-test?
Een EEG is een meting van de continue elektrische activiteit van de hersenen. Deze hersengolfpatronen worden geregistreerd met de plaatsing van kleine metalen schijven, elektroden genoemd, gepositioneerd in een gestandaardiseerd patroon op de hoofdhuid. De resulterende digitale traceringen weerspiegelen de som van de activiteit van miljoenen individuele neuronen binnen het oppervlak van de hersenen, de hersenschors genoemd. De spanning (of amplitude) en frequentie van het patroon wordt meestal geïnterpreteerd door een neuroloog en helpt bij de diagnose van verschillende aandoeningen.
Waarom EEG-testen is voltooid
Zodra de elektroden zijn geplaatst, wordt snel informatie verzameld over de status van de functie van de hersenen. Er zijn bepaalde omstandigheden waarbij dit bijzonder belangrijk is.
EEG's worden meestal uitgevoerd om de aanwezigheid of het risico van aanvallen te evalueren. Een routine-EEG wordt meestal geregeld nadat een eerste keer inbeslagneming heeft plaatsgevonden. Aanvallen worden gekenmerkt door abnormale elektrische ontladingen in de hersenen die kunnen leiden tot verwarring of opwinding, ongecontroleerde bewegingen, hallucinaties en zelfs instorting.
Omdat er een significant risico is bij ongecontroleerde aanvallen, wordt een behandeling met medicatie geïnitieerd als het EEG een risico op herhaling suggereert.
Naast de beoordeling van epilepsie heeft de EEG ook andere bruikbaarheid, vooral in de ziekenhuisomgeving. Het kan nuttig zijn bij het bepalen van de oorzaak van veranderd bewustzijn, zoals optreedt bij delirium of coma.
Als iemand hersenletsel heeft opgelopen vanwege trauma of gebrek aan zuurstof (hypoxie), kan het EEG een prognostische waarde hebben om de waarschijnlijkheid van herstel te bepalen. In zeldzame omstandigheden kan het bewijs opleveren dat er hersendood is voorgekomen.
De elektrische activiteit van de hersenen kan ook helpen om gebieden met een abnormale functie te lokaliseren. Het kan bijvoorbeeld wijzen op een ontwikkelingsstoornis die leidt tot terugkerende aanvallen. In het verleden werd het gebruikt om het gebied van de hersenen te verkleinen dat mogelijk niet functioneert. Gelukkig hebben verbeteringen in beeldvorming zoals MRI dit gebruik grotendeels verdrongen. Het kan nog steeds nuttig zijn om te zorgen voor een goede functie van de verbindingen van het zenuwstelsel met het testen van evoked potentials. Bovendien kan intra-operatieve monitoring met EEG ervoor zorgen dat orthopedische chirurgie of hersenoperatie geen blijvende schade veroorzaakt.
Hoe EEG's slaapstoornissen helpen diagnosticeren
Een beperkte toepassing van EEG wordt gebruikt met een standaard slaaponderzoek genaamd een polysomnogram . Elektroden worden geplaatst op de frontale, centrale, temporale en occipitale locaties. Deze metingen kunnen worden gebruikt om slaapstadia te identificeren. Dit is nuttig om te bepalen wanneer het begin van de slaap optreedt, wanneer ontwaking door ademhalingsstoornissen aanwezig is in slaapapneu en de algehele structuur van de slaap.
Deze bevindingen kunnen worden samengevat als onderdeel van een hypnogram in een slaaponderzoeksrapport.
Bovendien kunnen epileptische aanvallen worden vastgesteld tijdens de slaapstudie gedurende de nacht. Vaak zullen er andere tekenen van aanvallen zijn voorafgaand aan hun ontdekking op deze test, maar het kan aanvullend bewijs leveren voor de toestand en de effectiviteit van de behandeling. Bij mensen met abnormale bewegingen of gedrag in de slaap kan het belangrijk zijn om aanvallen als mogelijke oorzaak uit te sluiten.
Risico's en alternatieven
Er zijn geen significante risico's verbonden aan EEG-testen. De tests zijn goedkoop, toegankelijk en vaak behoorlijk nuttig. De plaatsing van de elektroden kan enige irritatie van de huid van de hoofdhuid veroorzaken.
Bovendien kan de gebruikte lijm of pasta een milde allergische reactie veroorzaken. Deze zijn meestal klein en verdwijnen snel.
Uw arts zal bepalen of een EEG noodzakelijk is. Soms zijn de resultaten enigszins niet-specifiek en kan verdere evaluatie aangewezen zijn. Zoals eerder vermeld, kunnen andere aanvullende testen, zoals beeldvorming, aanvullende informatie bieden.
Als u een EEG heeft aanbevolen als onderdeel van uw medische evaluatie, kunt u erop vertrouwen dat het testen veilig is en vaak nuttige informatie kan bieden. De resultaten moeten in de klinische context worden geïnterpreteerd en uw artsen zullen deze gebruiken om het bredere medische beeld te begrijpen.
> Bron:
> Emerson RG en Pedley TA. "Clinical Neurophysiology: Electroencephalography and Evoked Potentials." In Neurology in Clinical Practice , Elsevier, 5th edition, 2008, pp. 455-481.