De nierhormonen die de bloeddruk reguleren
Het renine-angiotensinesysteem is een groep verwante hormonen die samenwerken om de bloeddruk te reguleren. Het wordt een systeem genoemd omdat elk onderdeel de andere delen beïnvloedt en alles nodig is om het geheel correct te laten functioneren. Het renine-angiotensinesysteem, dat samenwerkt met de nieren, is het belangrijkste bloeddrukregulatiesysteem op lange termijn van het lichaam.
Hoewel veranderingen in de bloeddruk op de korte termijn worden veroorzaakt door verschillende factoren, zijn bijna alle langdurige bloeddrukaanpassingen de verantwoordelijkheid van de nieren en het renine-angiotensinesysteem.
Hoe werkt het Renin-Angiotensin-systeem?
De belangrijke leden van het renine-angiotensinesysteem zijn:
- renine
- Angiotensine I
- Angiotensine II
- Angiotensin converting enzym (ACE)
Wanneer de bloeddruk om welke reden dan ook daalt, detecteren speciale cellen in de nier de verandering en geven renine af in de bloedbaan. Renin alleen heeft niet echt invloed op de bloeddruk . In plaats daarvan zweeft het rond en zet inactieve vormen van angiotensine om in angiotensine I. Deze inactieve vormen van angiotensine, die door de lever worden geproduceerd, zijn niet in staat om de bloeddruk te veranderen totdat renine hen verandert in angiotensine I.
Angiotensine I is in staat om de bloeddruk enigszins te veranderen, maar het is niet sterk genoeg om grote veranderingen te veroorzaken.
In plaats daarvan wordt het meeste angiotensine I omgezet in angiotensine II, een veel krachtiger hormoon dat grote veranderingen in de bloeddruk veroorzaakt. Deze tweede conversie gebeurt voornamelijk in de longen via de werking van een ander molecuul dat angiotensine-converting enzyme (ACE) wordt genoemd. (Deze omzetting kan worden gestopt door geneesmiddelen die ACE-remmers worden genoemd, een belangrijk type medicijn tegen hoge bloeddruk .)
Angiotensine II is een sterk hormoon en kan direct op bloedvaten werken om de bloeddruk te verhogen. Het heeft nog een andere belangrijke functie die de afgifte van aldosteron stimuleert. Aldosteron is een zeer krachtige vasoconstrictor die grote bloeddrukstijgingen veroorzaakt, maar die belangrijker is omdat het de basislijnfilteractiviteit van de nieren kan veranderen. Aldosteron zorgt ervoor dat de nieren zowel zout als water vasthouden, wat na verloop van tijd de hoeveelheid vocht in het lichaam verhoogt. Deze toename verhoogt op zijn beurt de bloeddruk.
Na een periode van tijd worden angiotensine I, angiotensine II en aldosteron afgebroken tot andere moleculen. Het renine-angiotensinesysteem reageert in zijn geheel op zowel korte als lange termijn variaties in de bloeddruk. Het wordt geactiveerd door plotselinge bloeddrukdalingen, zoals die na bloedverlies optreden, maar wordt ook gestimuleerd door kleinere, minder dramatische bloeddrukfluctuaties.
Als langdurige regulator van de bloeddruk heeft het renine-angiotensinesysteem een constant baseliniveau van activiteit en werkt het eigenlijk net als het gaspedaal van een auto. Er is constante druk op het gaspedaal vereist om de auto vooruit te laten gaan, zelfs wanneer u alleen dezelfde snelheid wilt rijden.
Als dat nodig is, kun je het pedaal echter plotseling indrukken om snel te versnellen. Evenzo zorgt constante activiteit in het renine-angiotensinesysteem ervoor dat de bloeddruk op de lange termijn stabiel blijft, maar plotselinge uitbarstingen van actie zijn mogelijk wanneer een snelle reactie vereist is.
Waarom is het renine-angiotensinesysteem belangrijk voor hoge bloeddruk?
Er zijn wetenschappelijke artikelen, conferentiespresentaties en zelfs hele tekstboeken geschreven over het belang van het renine-angiotensinesysteem bij bloeddrukregulatie. Dit is een intens onderzoeksgebied dat wordt nagestreefd door enkele van de meest getalenteerde wetenschappers ter wereld.
Het renine-angiotensinesysteem krijgt zoveel aandacht omdat het bekend staat als een belangrijke factor die ons kan helpen begrijpen:
- Waarom mensen helemaal geen hoge bloeddruk krijgen
- Waarom sommige mensen niet goed reageren op een normale behandeling met hoge bloeddruk
- Waarom sommige mensen met hoge bloeddruk meer complicaties ontwikkelen dan anderen
Afrikaans-Amerikaanse patiënten met hoge bloeddruk reageren bijvoorbeeld vaak minder goed op ACE-remmers dan op andere geneesmiddelen. Dit komt waarschijnlijk omdat Afro-Amerikanen een ander activiteitsniveau hebben in hun renine-angiotensinesysteem, waardoor ze minder gevoelig zijn voor geneesmiddelen die werken door het systeem te blokkeren.
Een aantal effectieve behandelingen met hoge bloeddruk zijn ontwikkeld als een direct gevolg van ons begrip van het renine-angiotensinesysteem. Samen met ACE-remmers, die de omzetting van angiotensine I in angiotensine II stoppen, werken andere geneesmiddelen door zich op verschillende delen van het systeem te richten. Angiotensine-receptorblokkers (ARB's) voorkomen bijvoorbeeld dat angiotensine I en angiotensine II aan bloedvaten binden en vasoconstrictie veroorzaken.
Hoewel de fijne details van het renine-angiotensinesysteem nog steeds worden ontdekt, heeft ons begrip van dit belangrijke reguleringsmechanisme al geleid tot de ontwikkeling van verschillende behandelingen met hoge bloeddruk en een beter begrip van het omgaan met hoge bloeddruk op de lange termijn.