De 5 meest voorkomende urologietests

Diagnose van ziekte, onvruchtbaarheid en erectiestoornissen

Dus je hebt je eerste stap gezet en een afspraak gemaakt om een ​​uroloog te bezoeken. Terwijl je weet dat het iets is dat je niet kunt vermijden (of op zijn minst zou moeten), voel je je nog steeds ongemakkelijk over wat je kunt verwachten.

Hoewel deze gevoelens niet ongewoon zijn, zijn ze meestal ongerechtvaardigd. Over het algemeen zijn urologie-examens vrij eenvoudig en meestal niet meer ontwijkend dan een algemene fysieke vraag waar je om gevraagd werd.

Of u nu een infectie hebt of problemen heeft met uw prostaat, er zijn 5 diagnostische hulpmiddelen die vaak worden gebruikt in het kantoor van een uroloog:

1 -

Het fysieke examen

Als u denkt dat u een urineweginfectie heeft of een erectiestoornis ervaart, zal uw uroloog beginnen met een reeks vragen om uw symptomen, huidige gezondheid, medische geschiedenis en eventuele medicijnen die u gebruikt te beoordelen.

Deze vragen zullen leiden tot een fysiek lichamelijk onderzoek van de nieren, urineleiders en blaas (als u urinewegproblemen heeft) of een onderzoek van de penis en testis (als u een erectiestoornis of andere symptomen van de penis heeft of testikels).

Andere fysieke onderzoeken omvatten het digitale rectale onderzoek (DRE) dat wordt gebruikt om de prostaatklier handmatig te evalueren . Dit wordt gedaan door een gesmeerde, gehandschoende vinger in het rectum te steken. Hierdoor kan de uroloog de omvang van de prostaat voelen, zijn stevigheid beoordelen en eventuele abnormale knobbeltjes detecteren die aanwezig kunnen zijn.

2 -

Bloedtesten

Urologen vertrouwen op verschillende bloedonderzoeken om de gezondheid van het urinestelsel te bepalen of om de oorzaken van mannelijke erectiestoornissen of onvruchtbaarheid beter te kunnen vaststellen. Onder hen:

• Prostaat-specifieke antigeen (PSA) tests kunnen helpen bij de detectie van prostaatkanker of niet-kankerachtige prostaatontsteking. PSA is een eiwit dat uit de prostaatklier wordt vrijgegeven en dat kan toenemen wanneer er een ontsteking is.
• Test op creatinine en bloedureum-stikstof (BUN) helpt de nierfunctie te bepalen. Een hoog creatininegehalte in het bloed kan betekenen dat de nieren niet goed werken. Een creatinine-naar-BUN-ratio wordt vaak gebruikt om aandoeningen te diagnosticeren die de bloedtoevoer naar de nieren wijzigen, zoals uitdroging of congestief hartfalen.
• Testosterontesten zijn belangrijk bij het controleren van de testosteronspiegels in het bloed bij het beoordelen van mannelijke erectiestoornissen. Om onvruchtbaarheid te evalueren, wordt een reeks andere bloedtesten gebruikt.

3 -

Urinetests

Om de oorzaak van uw symptomen te achterhalen, kan uw uroloog ervoor kiezen om verschillende soorten urineanalysetests te bestellen. Onder hen:

• Een urinalyse wordt uitgevoerd in het kantoor van de uroloog en vereist dat u plast in een steriele cup. De test kan bacteriën, bloedcellen en andere stoffen detecteren die daar niet voor bedoeld zijn. Bacteriën, witte bloedcellen, leukesterase en nitrieten duiden op een urineweginfectie. Een hoge glucosespiegel kan de uroloog wijzen in de richting van diabetes. Bilirubine, rode bloedcellen en een hoog eiwitgehalte kunnen een vroege indicatie zijn van een nieraandoening.
• Urinekweken worden gebruikt om te zien of er bacteriën in een urinemonster zitten. De test wordt uitgevoerd in een laboratorium om het type bacterie te isoleren dat een infectie veroorzaakt. Gevoeligheidstests worden uitgevoerd op de kweekgroei om te zien welke antibiotica waarschijnlijk de bacteriën zullen doden om de infectie op te ruimen.
• 24 uur urineonderzoek verzamelt alle urine die u binnen 24 uur uitdrijft om te controleren of stoffen zoals natrium, kalium, eiwitten en hormonen binnen het normale bereik vallen dat wordt verwacht bij mensen met gezonde nieren. Afgeleiden kunnen wijzen op nieraandoeningen, lupus, diabetes of pre-eclampsie tijdens de zwangerschap.

4 -

Ultrageluid, röntgenstralen en andere beeldvormingstechnieken

Wanneer een probleem niet direct zichtbaar is, zijn er verschillende beeldvormingstechnieken die we kunnen gebruiken om een ​​beter zicht op de binnenkant te krijgen.

Een echografie is de imaging-tool die het meest wordt gebruikt in het kantoor van een uroloog. Met behulp van hoogfrequente sonische technologie kan het apparaat problemen detecteren die verband houden met de nieren, blaas, testikels en prostaatklier (waaronder tumoren, cysten, stenen, niervergroting en abnormale beweging van de blaas of urethra).

Voor het diagnosticeren van aandoeningen van de urinewegen kunnen verschillende soorten röntgenfoto's worden besteld. Deze kunnen zijn:

• Nier, ureter en blaas (KUB) X-ray om oorzaken van buikpijn te beoordelen of om de structuren en organen van het urinestelsel te evalueren.
• Intraveneus pyelogram X-ray (IVP) waarbij kleurstof in de bloedbaan wordt geïnjecteerd om de structuren te helpen definiëren en aandoeningen van de urinewegen te helpen identificeren.
• Het ledigen van cystourethrogram X-ray (VCUG) gebeurt terwijl de blaas vult en leegloopt om de blaas en urethra te onderzoeken met behulp van een speciale radiopaque vloeistof die de röntgenfoto kan markeren.

Wanneer een meer gevoelige beeldvorming is vereist, kan een techniek genaamd computertomografie (ook bekend als een CT-scan) helpen bij het diagnosticeren van urologische aandoeningen zoals stenen, tumoren en cysten.

Een ander type verkenningsmethode is cystoscopie . Dit is een iets meer ingrijpende procedure waarbij een lokaal anestheticum de plasbuis moet verdoven voordat een klein telescoopachtig instrument in de blaas wordt ingebracht. Deze procedure kan tumoren en andere afwijkingen van de blaaswand visueel identificeren.

5 -

Sperma analyse

In gevallen van mannelijke onvruchtbaarheid wordt als eerste stap een seminogram ( sperma-analyse) uitgevoerd. Hiervoor geeft u een voorbeeld aan het kantoor van uw uroloog. Het monster wordt vervolgens naar een laboratorium gestuurd waar een technicus het zal evalueren op de aanwezigheid van sperma, evenals de beweeglijkheid en kwaliteit van het sperma.

Deze test wordt ook uitgevoerd na een vasectomie om te bepalen of het sperma met succes is geëlimineerd uit het ejaculaat.

> Bron

• > Kreder, J. en Williams, R. "Urologisch laboratoriumonderzoek." Smith's General Urology, 17e editie. Tanagho, E. en McAninch, J.-Eds. 2008; New York: McGraw-Hill.