Wat te verwachten van een slag van de Medulla Oblongata

De medulla oblongata is een structuur in de hersenen die zenuwboodschappen van de hersenen naar het ruggenmerg overdraagt. Naast het verbinden van sensorische en motorische berichten, is het verantwoordelijk voor vele vitale onvrijwillige functies, waaronder het reguleren van de bloeddruk, het aanpassen van uw hartfunctie, het tempo van uw ademhaling en het coördineren van het slikken.

De locatie van de Medulla Oblongata

De medulla oblongata, ook eenvoudigweg bekend als de medulla, bevindt zich aan de achterkant en het onderste gedeelte van de hersenen, verbonden met het ruggenmerg. Het gebied waar de medulla oblongata zich bevindt, is algemeen bekend als de hersenstam. De hersenstam bestaat uit 3 secties: het bovenste deel wordt de middenhersenen genoemd, het middelste deel is de pons en het onderste deel van de hersenstam is het medulla. De medulla bevindt zich boven het ruggenmerg en onder de pons.

Slag van de Medulla

Een beroerte van de medulla oblongata interfereert met vitale zenuwen en kan resulteren in een aantal ernstige problemen, zoals verlamming aan één of beide zijden van het lichaam, dubbelzien en coördinatieproblemen.

Een beroerte waarbij de medulla is betrokken, kan ook de normale ademhaling en hartfunctie van uw lichaam verstoren. Sommige mensen met een medullaire beroerte hebben mogelijk een beademingsmachine nodig.

Ernstigere beroertes in de medulla oblongata kunnen "locked-in-syndroom" veroorzaken, een aandoening waarbij mensen bij bewustzijn zijn en geen enkel deel van het lichaam kunnen bewegen behalve hun ogen.

Symptomen van medullaire beroerte

Beroertesymptomen kunnen moeilijk te herkennen zijn. Een beroerte van de hersenstam en medulla kan aanvankelijk vage symptomen veroorzaken, zoals hoofdpijn en duizeligheid.

Maar de symptomen kunnen erger worden en de beroerte kan snel toenemen.

Enkele van de symptomen van een medullaire beroerte zijn:

Een van de unieke kenmerken van een medullaire beroerte is dat het gevoelloosheid en sensorische problemen aan de ene kant van het lichaam veroorzaakt, en zwakte aan de andere kant. Dit is ongebruikelijk omdat de meeste andere beroertes sensorische problemen en zwakte aan dezelfde kant van het lichaam veroorzaken. Er zijn lange zenuwbanen die informatie overbrengen tussen het lichaam en de hersenen - en omdat veel van deze wegen in de medulla overgaan naar de andere kant - is dit unieke patroon van symptomen kenmerkend voor medullaire beroerte.

Risicofactoren

Risicofactoren voor medulla oblongata beroerte zijn hetzelfde als de risicofactoren voor beroertes in andere delen van de hersenen, inclusief

Diagnose

Een beroerte in de medulla oblongata kan moeilijker te diagnosticeren zijn dan andere beroertes vanwege de vage symptomen, zoals duizeligheid, evenwichtsproblemen en hoofdpijn. Meestal kan een neuroloog een medullaire beroerte vaststellen tijdens een lichamelijk onderzoek, maar als de symptomen mild zijn, is het misschien niet zo duidelijk in de vroege stadia.

Diagnostisch testen omvat beeldvormingsstudies zoals een CT-scan van de hersenen of een MRI van de hersenen. Over het algemeen wordt een MRI in de hersenen meestal beschouwd als een betrouwbare test voor het identificeren van beroertes en andere afwijkingen in dit deel van de hersenen. Als er bezorgdheid bestaat over de bloedvaten of de bloedstroom, kan soms een echografie of angiogram helpen bij het observeren van de bloedvaten.

Herstel

Als u een medullaire beroerte heeft gehad, hangt uw herstel af van de grootte van uw beroerte en hoe snel u werd behandeld, evenals uw eigen genezingspercentage . Slagen van de medulla oblongata hebben geen invloed op de taal of denkgebieden van de hersenen, en dit kan het voor u gemakkelijker maken om vollediger deel te nemen aan uw revalidatietherapie.

Een woord van

Medullaire beroertes en andere hersenstamstreken zijn een van de moeilijkst te herkennen en te diagnosticeren. Dit kan uw behandeling vertragen, wat frustrerend kan zijn voor u en uw geliefden. De uitkomst van een medullaire beroerte kan variëren, omdat het een klein deel van de hersenen is met veel vitale functies.

> Verder lezen:

> Clinical Stroke Syndromes, Kim JS, Caplan LR, Front Neurol Neurosci. 2016; 40: 72-92. Epub 2016 2 dec.