Aquagenic Urticaria aka Water Allergy

Een zeldzame medische aandoening bekend als waterallergie

Wat is water-urticaria (Aquagenic Urticaria)?

Waterurticaria, ook bekend als aquagenic urticaria (AU) of waterallergie, is een zeldzame medische aandoening waarbij netelroos zich snel op de huid ontwikkelt als gevolg van contact met water (fysieke urticaria).

Waterurticaria kunnen voorkomen ongeacht de bron van water, het maakt niet uit of het water warm of koud is, of chemisch is behandeld.

Wanneer vindt waterallergie plaats?

Aangezien waterurticaria kunnen optreden tijdens elke activiteit waarbij water in contact komt met uw huid, kan deze allergie voorkomen bij baden, zwemmen of naar buiten gaan bij regenachtig weer. Sommige patiënten met waterurticaria ondervinden een reactie als ze in contact komen met het water dat ze drinken.

Naast externe waterbronnen kunnen netelroos ontstaan ​​als reactie op zweet en tranen.

Meer vrouwen dan mannen hebben last van deze aandoening die begint rond het begin van de puberteit. Omdat de aandoening zo zeldzaam is, is er geen duidelijk beeld van de oorzaak of de effectiviteit van de behandeling.

Wat is fysieke urticaria?

Water is slechts een van de fysieke factoren die tot netelroos kunnen leiden, en men denkt dat zes tot 17 procent van de netelroos zich classificeren als 'fysieke urticaria'. Naast water is bekend dat netelroos voorkomt als reactie op kou, druk, trillingen, zonlicht, lichaamsbeweging, veranderingen in temperatuur en warmte.

Het lijkt erop dat er een duidelijk subtype van aquagene urticaria is waarbij netelroos alleen voorkomt als reactie op zout water.

Symptomen van water-urticaria

De netelroos (urticaria) die wordt geassocieerd met waterurticaria is vrij klein en ontwikkelt zich meestal op je nek, bovenlijf en armen, maar kan overal op je lichaam verschijnen.

Vergelijkbaar met andere vormen van urticaria, omvatten de symptomen van waterurticaria:

Na blootstelling aan een stof die water bevat, moeten de symptomen snel verschijnen (binnen 30 minuten). Nadat uw huid niet langer in contact is met water, moeten de symptomen binnen 30 tot 60 minuten verdwijnen.

Diagnose van water-urticaria

Waterurticaria wordt meestal vastgesteld door uw huisarts of internist die u doorverwijst naar een dermatoloog of allergoloog om uw toestand te bevestigen. Na het afleggen van een volledige medische geschiedenis zal uw arts hoogstwaarschijnlijk een "water challenge test" uitvoeren, waarbij water op uw huid wordt geplaatst om te zien of er een reactie is.

Uw arts zal een zorgvuldig onderzoek en bloedonderzoek uitvoeren om andere aandoeningen of ziekten uit te sluiten. Sommige mensen kunnen netelroos ontwikkelen om een ​​aantal verschillende redenen, wat kan: de diagnose bemoeilijken.

Onderliggende oorzaak - Pathofysiologie

Het is niet zeker wat het mechanisme precies is dat waterallergie veroorzaakt.

Het lijkt erop dat een deel van de respons gerelateerd is aan de afgifte van histamine (zoals bij neusallergieën), maar er zijn ook andere mechanismen werkzaam.

Er is mogelijk een genetisch aspect aan de aandoening en in sommige gevallen is gebleken dat het in families voorkomt.

Behandeling van water-urticaria

Er is geen remedie voor waterurticaria, maar er zijn enkele behandelingen die je verlichting kunnen bieden. Sommige van de behandelingen omvatten:

Medicijnen - Hoewel de eerste generatie antihistaminica zoals Vistaril (hydroxyzine) en Benadryl (difenhydramine) nuttig kunnen zijn, kunnen ze zeer verdovend werken. De voorkeursbehandeling is daarom tweede generatie antihistaminica, zoals Zyrtec (cetirizine) en Xyzal (levocetirizine), die minder snel verdoven.

Dat gezegd hebbende, deze medicijnen alleen zijn meestal niet effectief genoeg om alle symptomen te beheersen.

De medicatie Xolair (omalizumab) gebruikt voor astma is ook effectief gebleken bij sommige mensen.

Andere behandelingen - Er zijn aanwijzingen dat het gebruik van een petroliumhoudende crème als barrière tussen uw huid en water effectief kan zijn als de symptomen niet onder controle zijn door antihistaminetherapie. Andere behandelingen die zijn geprobeerd omvatten fototherapie, anabole steroïden, baden in natriumbicarbonaatoplossingen en bètablokkers.

U en uw arts zullen verschillende behandelingsplannen moeten proberen om de juiste voor u te vinden. Naast de bovenstaande behandelingen zijn er momenteel klinische onderzoeken (medische onderzoeken) aan de gang die nieuwe en betere behandelingen onderzoeken.

Ondersteuning voor mensen met Aquagenic Urticaria

Er zijn steungroepen, Facebook-groepen en een gratis nationaal onderzoeksregister dat zich toelegt op zeldzame medische aandoeningen. Veel studies zijn op zoek naar mensen met specifieke ziekten om onderzoekers te helpen met effectievere behandelingen te komen.

bronnen:

Arikan-Ayyildiz, A., Isik, S., Caglayan-Sozmen, S., Karaman, O., en N. Uzuner. Koude, cholinergische en aquatische urticaria bij kinderen: presentatie van drie cases en literatuuroverzicht. Turkish Journal of Pediatrics . 2013. 55 (1): 94-8.

Gallo, R., Goncalo, M., Cinotti, E., Cecchi, F. en A. Parodi. Plaatselijke zoutafhankelijke Aquagenic Urticaria: een subtype van Aquagenic Urticaria? . Klinische en experimentele dermatologie . 2013. 38 (7): 754-7.

Rorie, A. en S. Gierer. A Case of Aquagenic Urticaria met succes behandeld met Omalizumab. Journal of Allergy and Clinical Immunology in Practice . 2016, 4 (3): 547-8.

Rothbaum, R. en J. McGee. Aquagenic Urticaria: diagnostische en managementuitdagingen. Journal of Astma and Allergy . 2016. 9: 209-213.